Bijzondere nieuwjaarsreceptie bij sc DIOSA Balgoij – Nederasselt

Op zaterdag 4 januari jl. hield sc DIOSA haar traditionele nieuwjaarsreceptie. Een moment waarop teruggeblikt wordt op het afgelopen jaar, geproost wordt op het nieuwe jaar, de vrijwilliger van het jaar wordt benoemd en de jubilarissen in het zonnetje worden gezet. Maar dit jaar was het nog net wat specialer dan anders.

Zo waren er vijftien jubilarissen waarvan er maar liefst drie minstens 70 jaar lid zijn. Daarnaast werden er twee leden van verdienste benoemd en nam de voorzitter na 11 jaar afscheid.

3x minstens 70 jaar lid

Voor Frans van Haren, Theo van Haren en Piet Derks werd ’s middags al een aparte huldiging en receptie georganiseerd omdat zij minstens 70 jaar lid zijn van de vereniging, die voor sc DIOSA nog de naam B.V.V. (Balgoijse voetbalvereniging) en v.v. Balgoij droeg. Na het samengaan met de Nederasseltse voetbalvereniging Rapiditas draagt de vereniging de huidige naam.

Maar minstens 70 jaar, want de club beschikt nog over de ledenmutatiekaarten van 72 en 70 jaar geleden waarbij deze leden ingeschreven werden bij de KNVB. Maar dit was met het oog op het seniorenvoetbal en daarvoor voetbalden de heren ook al in Balgoij. Voor Frans is het zelfs zo’n 80 jaar geleden dat hij zijn eerste wedstrijd speelde en ook Theo en Piet waren al jaren eerder dan hun eerste wedstrijd bij de senioren met de bal in de weer in Balgoij.

Niet op een strak gemaaide grasmat, maar in een weiland dat eerst vrijgemaakt moest worden van het rondlopende vee. Geen leren bal, maar een krant met stukken rubber van een fietsband daaromheen of juist een varkensblaas. Geen kleedkamer, maar thuis omkleden of in een koestal of schuurtje in de buurt. Geen thee in de rust, maar hangend aan de pomp in het weiland. Geen douche, maar een drinkbak met koud water om je knieën mee af te wassen. Later werd er omgekleed in het café de Valk (later van Haren), 250 meter van het veld. DIOSA voor of op zolder, de tegenstander en de scheids in de bakkerij.

Laatste kampioenen
Snel nadat de jubilarissen zo’n 70 jaar geleden bij de senioren aansloten werd door het eerste elftal in het seizoen 1955-1956 het kampioenschap binnengehaald met een ruime overwinning in Alphen. Alle drie de jubilarissen maakten deel uit van dit kampioensteam. Tot op de dag van vandaag, 68 jaar later, is dit nog steeds het laatste kampioenschap voor het eerste van DIOSA.

Na de gespeelde wedstrijd werden de kampioen in Balgoij onthaald door de harmonie en werd er een koffietafel van hun gehouden.

Op een apart voor hen gehouden receptie werden de drie jubilarissen afgelopen zaterdag in het bijzijn van kinderen, kleinkinderen en vele DIOSA-leden in het zonnetje gezet met een algemene terugblik op vooral de eerste decennia van hun lidmaatschap bij de vereniging. Dit gevolgd door een speech op ieder van hen drie apart gericht over hun band met DIOSA. Ook ontvingen zij een unieke houten skyline van DIOSA, in het midden het sportpark en aan de zijkanten de Balgoijse kerk en de Nederasseltse molen.

Frans
Zo werd bij Frans, met zijn 92 jaar het oudste lid van DIOSA, gememoreerd aan onder meer zijn kenmerkende schot in de verre hoek als hij vanaf links naar binnen kwam. Maar ook zijn goede corner kwam naar voren, waarbij het citaat van menig Nijmeegse speler uit die tijd werd aangehaald: ‘Kiek uut, die lui loeren op een curner.’

Frans speelde nog tot op de late leeftijd voetbal op het veld, maar bleef samen met diverse DIOSA-leden nog veel langer in de zaal actief. Pas toen hij bijna 90 jaar was, stopte hij daarmee.

Nog steeds komt Frans op sportpark de Wissen om zijn kleinkinderen aan te moedigen. Tijdens de receptie gaf Frans duidelijk aan dat er maar eens een nieuw kampioenschap van ’t eerste moest komen en dat zijn kleinzoon Boris, die de eerste minuten in het eerste reeds heeft gemaakt, daar maar voor moet zorgen.

Theo
Voor Theo bestaat het leven uit voetbal, voetbal en nog eens voetbal. Nog altijd wordt DIOSA op de voet gevolgd. Zo wordt het DIOSA-blad wekelijks van voor tot achter gelezen en moet de familie op zondag steevast de uitslag opzoeken van het eerste.  

In 1949 kocht Theo zijn eerste voetbalschoenen. Quicks waren te duur en daarom werden Hertha’s gekocht. Theo was een goede voetballer, die vooral op de linkshalf positie speelde. Hij had nog vele wedstrijden meer in het eerste kunnen spelen, maar al op jonge leeftijd nam Theo het bedrijf over en was er geen tijd meer om trainen. Dat maakte dat hij in een lager elftal geen spelen, want daar kon hij pas net voor de wedstrijd op het veld verschijnen zodat hij daarvoor nog tijd had om te werken.

Ook Theo heeft nog vele uurtjes langs de lijn gestaan bij zijn kinderen en kleinkinderen en het jaarlijkse familietoernooi bleef een vast uitje dat hoog op de agenda stond. Met als hoogtepunt de winst van het toernooi.

Theo was nog jarenlang op diverse vlakken actief voor DIOSA. Onder andere bemande hij de muntenbalie, schreef mee aan het jubileumboek ‘boterhammen met spek’ en introduceerde de sportiviteitsprijs, een prijs die nu nog jaarlijks aan een vrijwilliger binnen de vereniging wordt uitgereikt.

Piet
Nadat Piet oude en veel te grote voetbalschoenen kreeg ging hij voetballen voor BVV, de voorloper van DIOSA. Met kranten in de schoenen om ze toch een beetje te laten passen werd de spitspositie in het tweede en later in het eerste ingevuld.

Na een verhuizing naar Venray stopte Piet weliswaar met voetbal bij DIOSA, maar hij bleef trouw lid. Begin jaren ’80 werd Piet weer actief lid. Hij woonde inmiddels in Ravenstein, dus dat was goed te doen.

Naast voetballer van het 7^e elftal vulde Piet ook vele taken buiten de lijnen in. Zo was hij jeugdleider, jeugdscheidsrechter en vervulde hij 20 jaar de secretarisfunctie in het bestuur. Dit alles leverde hem in 2007 het erelidmaatschap op.

Een mooi verhaal uit dit tijd is het binnenhalen van de opleidingsvergoeding in verband met de transfer van Roy Makaay naar Bayern München. Allerlei clubs claimde dat Makaay al die jaren bij hen had gevoetbald. Maar waar het bij andere verenigingen bij woorden bleef wist Piet direct de bewijzen te overhandigen en na de nodige contacten met onder meer de KNVB en Bayern München werd de vergoeding overgemaakt aan DIOSA. Dit gebeurde allemaal buiten het oog van de leden, want die werden pas geïnformeerd toen het geld binnen was.

Leden van Verdienste
Er werden op het tweede gedeelte van de nieuwjaarsreceptie niet alleen 15 jubilarissen, waarvan dus drie voor meer dan 70 jaar, gehuldigd. Maar daarnaast werden twee echte DIOSA-leden tot hun eigen grote verbazing benoemd tot Lid van Verdienste van sc DIOSA. Daarbij ontvingen zij het DIOSA-logo van hout.

Ingrid van Heck

Een boegbeeld voor de club DIOSA’, met die woorden werd afgesloten na het opsommen van alle vrijwillige taken die Ingrid door de jaren heen op zich heeft genomen. Eerst voor de korfbalvereniging DIOSA en na de fusie in 2017 dus voor sc DIOSA.

Ingrid is onder meer jarenlang jeugdleidster geweest. Daarnaast heeft zij de lijnen uitgezet in het korfbalbestuur en maakt zij als sinds jaar en dag deel uit van de technische commissie korfbal. Daar worden de indelingen gemaakt, alle teamfuncties ingevuld, lijnen uitgezet voor trainers, problemen opgelost en contacten gelegd en onderhouden met verenigingen, KNKV, zalen enz. In het structurele probleem in verband met het vinden van voldoende zaalhuur zet Ingrid steeds weer haar tanden.

Hiernaast maakte Ingrid deel uit van de vrienden van DIOSA en verricht zij al jarenlang allerlei hand-en-spandiensten, zoals het fluiten van wedstrijden, het coachen van teams, het bijspringen waar nodig, het wassen kleding en meedenken over beleidskeuzes.

Geert Banken

Naast Ingrid is ook Geert Banken iemand die DIOSA tot DIOSA maakt.

In 1981 was Geert al leider op het jeugdkamp. Vanaf 1999 was hij één van de personen die het kamp weer opnieuw op de kaart zette.

In de afgelopen tientallen jaren vervulde Geert diverse functies. Zo is hij jeugdleider geweest, zat hij in het jeugdbestuur, zat hij twee periodes in het hoofdbestuur, was hij lid van de technische commissie voetbal, maakte hij deel uit van de algemene leiding van de kampcommissie, lijnde hij velden, was en is hij één van de personen die de barbezetting doordeweeks op zich neemt en maakt hij deel van de groen- / klusploeg.

In en na zijn bestuursperiode hield Geert zich bezig met wedstrijdsecretariaat, waarbij alles tot in de puntjes geregeld was,

Voor zowel Ingrid als Geert gold en geldt, je hoeft ze maar te vragen en ze staan voor de vereniging klaar! Echte DIOSA-personen die deze eretitel meer dan verdienen!